Marielys Roos

Raadslid Marielys Roos (Bennebroek), geboren 1960. Roos studeerde notarieel recht in Leiden en daarna heeft zij ook fiscaal recht gestudeerd. Zij heeft een brede belangstelling. Het behoud van het cultureel erfgoed en het het natuurlijk erfgoed ligt haar na aan het hart. Ongeveer 15 jaar geleden richtte zij samen met Ton Tekstra de Stichting Bescherming Erfgoed Zuid-Kennemerland (SBEZK) op. Deze stichting (met ANBI-status) heeft zich ingezet voor bescherming van het landgoed De Hartekamp in Heemstede. Het bestuur van De Hartekampgroep was voornemens op de zgn ‘zuidstrook’ van het landgoed een drietal appartementencomplexen te bouwen, pal naast het schitterende hoofdgebouw dat rijksmonument is. Zo ver is het gelukkig nog niet gekomen.

Verder heeft Roos zich met de SBEZK ingezet voor het tegenhouden van de Duinpolderweg. Ook dat plan is afgeblazen. Als u meer wilt weten over de beschermactiviteiten van SBEZK, verwijzen wij u naar de website van deze instelling. Roos is nog altijd bestuurder van SBEZK. Die functie is onbezoldigd.

Roos is sinds 2014 raadslid in de gemeenteraad van Bloemendaal. Zij schreef een boek over de bestuurscultuur in de gemeente (‘Alles is hier geheim’, uitgeverij Balans, februari 2018). Het schetst een treurig beeld van de omgangsvormen in het gemeentebestuur. Triest is het ook dat oud-burgemeester Ruud Nederveen op valse gronden aangifte tegen haar deed bij het OM. Wij schrijven ‘valse gronden’ omdat Roos de geheimhouding zou hebben geschonden. Dit wordt weersproken in een deskundigenopinie door twee hoogleraren Staatsrecht, nl hoogleraar Elzinga en Munneke. Vals is ook dat de stukken al lang bekend waren bij de gehele gemeenteraad. De geheimhouding is nimmer bekrachtigd. Op selectieve wijze werd Roos het zwijgen opgelegd door alleen voor haar de stukken geheim te verklaren en niet de gehele raad. Een dergelijk selectieve geheimhouding is in strijd met de Gemeentewet en ook in strijd met de Grondwet.

Roos is onlangs opnieuw veroordeeld, dwz in hoger beroep, door het hof in Amsterdam. Zij heeft cassatie ingesteld tegen dit vonnis. Momenteel loopt nog cassatie. Haar hoop is gevestigd op een wetswijziging waardoor het voor gemeenten niet meer mogelijk is om raadsleden selectief uit te sluiten via geheimhouding. Dat lijkt te gaan gebeuren.

Wij verwijzen naar de memorie van toelichting bij 2.5: 

“Voorts komt de mogelijkheid om individuele raadsleden onder geheimhouding te informeren te vervallen. Met het vervallen van deze mogelijkheid wordt het uitgangspunt van gelijkheid in de informatiepositie tussen raadsleden benadrukt. Die gelijkheid komt in het inlichtingenrecht specifiek tot uitdrukking: indien één lid verzoekt om informatie, wordt deze aan alle leden ter beschikking wordt gesteld. Differentiatie in de informatiepositie is wat de regering betreft slechts mogelijk met betrekking tot die raadsleden die de verplichting tot geheimhouding schenden. Om die reden stelt de regering voor om de raad de mogelijkheid te bieden om te besluiten dat een lid dat de geheimhouding schendt, voor de duur van maximaal drie maanden geen geheime informatie verstrekt krijgt. Hiermee wordt aangesloten bij de bestaande bepaling over het uitsluiten van een raadslid van deelname aan de beraadslaging wegens het verstoren van de orde (artikel 26 Gemeentewet). Een dergelijk raadsbesluit staat los van de beoordeling van de strafwaardigheid van schending van de geheimhouding in de zin van artikel 272 Wetboek van Strafrecht.”